Βολς

(Wols, Βερολίνο 1913 – Παρίσι 1951). Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Γερμανού ζωγράφου Βόλφγκανγκ Σούλτσε (Wolfgang Schulze). Σπούδασε στο Μπαουχάους με τον Μις Βαν ντερ Ρόε και τον Μόχολι-Νάγκι. Το 1933 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και από το 1936 έως το 1940 ασχολήθηκε με τη φωτογραφία. Άρχισε να σχεδιάζει στα πρώτα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, όταν βρισκόταν έγκλειστοςσε ένα στρατόπεδο στη Γαλλία. Το 1942 κατέφυγε στη μη κατεχόμενη Γαλλία (Κασί και Ντιελφίτ) και από το 1945 άρχισε να εκθέτει την εργασία του, σπάνια όμως, επειδή τη θεωρούσε πολύ ερμητική. Ο Β. είναι ένας από τους πρωτοπόρους της άμορφης τέχνης. Με τα αρχέτυπα, βιομορφικά, κονδυλώδη σχήματά του, όμοια συχνά με κομμάτια ύλης απλωμένα στο κενό, κατασκευασμένα με ένα πολύπλοκο σύστημα λεπτότατων γραμμών και με απαλούς χρωματικούς τόνους, προσπαθούσε να εκφράσει το άγχος της μοναχικής του ύπαρξης. Εκτός από τη συγγένειά του με τον υπερρεαλισμό του Μιρό, του Αρπ και του Ερνστ, διακρίνεται στον Β. και κάποια επαφή με τον Κλέε, με τον οποίο είχαν κοινό και το πάθος για το βιολί. Το έργο του φανερώνει τη χαρακτηριστική φύση ενός σύγχρονου οραματιστή, απομονωμένου τόσο από την κοινωνία, ώστε να θεωρεί προνομιακή κατάσταση την προσφυγή στην ονειροπόληση –στοιχείο που μαζί με τη φωτογραφική πείρα του τον πλησιάζει στον Κουμπίν– και να επικαλείται, σε ορισμένους στίχους του, μία Γη χωρίς ανθρώπους, με μόνους κατοίκους «καμιά καμηλοπάρδαλη, καμιά σαύρα και μικρές ψείρες στους θάμνους και χωρίς καθόλου την ανάγκη της σκέψης». Θεωρούσε ότι ήταν σύμφωνα με τον ψυχικό του κόσμο τα κείμενα του Λάο Τσε και του Κομφούκιου, και εικονογράφησε έργα του Κάφκα, του Ντε Σολιέ, του Πολάν, του Αρτό, του Σαρτρ και άλλων ιστορικών προσώπων. Ο «ανεμόμυλος», έργο του Βολς, πρωτοπόρου της άμορφης ζωγραφικής.